De kelder of de vrijmarkt

Hier op het dorp begint de vrijmarkt al op 26 april om 16.00. 

De straten zijn dan vol met kleedjes met verkopers en rommel en daartussendoor schuiven heel veel lieden die dan toch stiekem hopen een Rembrandt of Mondriaan te scoren voor 1 euro. Of die Pokemon kaart of Lancia Stratos die nog ontbreekt in de verzameling. 

Gelukkig vroeg Marc of we kwamen racen zodat ik helaas dit keer de vrijmarkt noodgedwongen moest missen. Om toch een oranje gevoel te krijgen had Fred smakelijke oranje slagroomsoezen mee. 

Dan gaan we naar de kelder, het is tijd om te racen. Nu Igor afwezig was (vrijmarkt?) werd heel democratisch Dougal aangewezen tot wedstrijdleider. 

Hij besloot na enige aarzeling tot een eruit is eruit over 8 ronden, waarbij de volgens Dougal snellere rijders (Martin, kim en F103) met een volgens Dougal langzamere Austin Healey moesten rijden 

en de langzamere rijders (Marc2, Dougal en Fred) met een volgens Dougal snellere Abarth. 

Al in de eerste heat bleken de Healey's sneller dan Dougal had gedacht en de Abarth's langzamer zodat na heat 6 Martin, F103 en Kim de eerste 3 plekken bezetten. 

We besluiten direct tot een tweede race met dezelfde auto's, waarbij Martin een Abarth krijgt en Marc2 een Austin Healey. Race 2 wordt dan gewonnen door Kim, gevolgd door F103 en Marc2, waarbij ze alle 3 evenveel punten hebben waarna de snelste ronde telt voor de uitslag.

De derde race is dan met de verlichte Abarths van Marc2, deze auto's rijden nog veel beter dan de Abarths en Healey's van Kim. 

De uitslag is weer Martin, Kim en F103 waarbij de snelste ronde weer de winnaar bepaalt. 

Race 4 is met Targa Florio classics met blauwe banden, over 15 ronden met inzetten. 

De race wordt kort onderbroken voor de bruine fruitmand, 

maar daarna gaat het weer op het scherpst van de snede. 

Martin wint weer, met Kim en Marc2 vlak erachter. 

Ook deze keer wordt de eindstand bepaald door de snelste rondetijd. 

Race 5 is met vrije autokeuze, diverse moderne snelle bolides komen dan op de baan. 

Fred wint tijdens deze race een heat, zijn eerste overwinning tijdens een race! 

Einduitslag is Martin, F103 en Kim. 

Dan vertrekken Martin en Fred, de inspanningen en emoties worden bijna teveel en bovendien is er vast nog ergens een vrijmarkt. De overblijvers gaan dan een race eruit is eruit rijden met de Slot-it Ferrari's, ook hele leuke raceauto's.

Race 6 wordt gewonnen door Kim, gevolgd door Marc2 en Dougal. 

We besluiten dan nog een laatste race te rijden, deze wordt gewonnen door f103 met Marc2 en Kim daar vlak achter. 

De einduitslag voor de avond is dan Marc Kim op 1, F103 op de tweede plaats en Marc2 op de derde plaats. Dougal blijft Martin ruim voor en op de laatste plaats is Fred geëindigd. 

Een gezellige en sportieve avond is weer voorbij!

Intermodellbau in Dortmund

Een jaarlijks treinenhoogtepunt is het bezoek aan Intermodellbau in Dortmund, een van de grootste modelbouwbeurzen in Europa. 

(Oostenrijkse baan)

Hoewel we alle hallen even bekijken, ook die met afstandbestuurbare auto's, vliegtuigen, boten, tanks, graafmachines en duikboten, 

(Wim Wijnhouds La ligne du Gerize)

de hallen met brandweerauto's en warhammer en nagemaakte koppen van filmfiguren. 

Maar de nadruk ligt voor ons op de 2 hallen met modelspoor. 

Dat waren 20 jaar geleden 3 hallen, maar ieder jaar krimpt de beurs weer iets. 

De 2 hallen zijn ook geen 2 hele hallen meer, de koopjeshal staat zeker voor een derde vol met Lego. 

De ochtend loop ik vooral door de koopjeshal, de hal met de Marklin stand is mij te druk. 

(currywurst mit pommes)

Na de eenvoudige doch voedzame lunch ga ik door de hal met de Marklin stand lopen. Hier staan alle grote fabrikanten en een aantal kleine, er staan een aantal winkeliers en een aantal modelbanen. 

Bij de modelbanen zie ik de baan La ligne du Gerize van Wim Wijnhoud. De sfeer die je ziet bij deze baan klopt helemaal, je waant je zo in Frankrijk. 

Ik heb hier zeker een halfuur staan kijken, genieten van de details op deze baan. 

Zoals de mannen met de jeu de boule ballen op het pleintje voor het station. 

De prachtige ronde stadsbaan van Parijs moet ook genoemd worden, 

en ook is er een stukje Scandinavië aanwezig. 

De Zwitserse baan laat bekende stukjes Zwitserland zien 

en een Duitse vereniging heeft een paar stukken Oost-Duitsland nagebouwd. 

Bij de stand van Marklin is de door mij bestelde Nicole als proefversie aanwezig. 

Het is inmiddels rond 15.00, tijd om wat aankopen te doen, 

als ik de kraampjes weet terug te vinden en de spulletjes niet al verkocht zijn. 

Op weg naar huis rijden we langs L'Osteria, neef Richards favoriete restaurant. 

De pizza's zijn groot en het bier lauw, 

maar gelukkig is er voldoende knoflookolie! 

Na een autorit van zo'n 2 uur ben ik thuis, tijd om de aankopen deskundig te laten keuren door Loki. 

Als ze zijn goedgekeurd moeten ze even op de spoorbaan getest worden. 

De kenners (Ad en Erik!!) zien natuurlijk direct dat het om een Re460 uit de Swiss collectie van Marklin gaat, met een afbeelding van de wielen van een krokodil op de zijkant. 

De andere aankopen zijn 4 shimmns (coilwagens), wagens voor het vervoer van staalrollen van de hoogovens naar bijvoorbeeld de autofabrieken in Duitsland. 

Een geslaagd dagje naar Intermodellbau is dan weer voorbij. 

(Eenmalige unieke en in een kleine (2024 stuks) geproduceerde Marklin EK 2024 lok)

Hachelijk?

De endurance race op het Souterrain

Er waren op 5 april minder rijders dan normaal, er waren slechts 6 fanatiekelingen in de kelder, 

reden voor Igor om een endurace race te houden. 

(Samenstellen van de teams is niet Dougal's cup of tea)

Igor had op zeer deskundige wijze 3 teams samengesteld van 2 rijders die op iedere baan 20 minuten 

moesten rijden met om de 5 minuten een rijderswissel. 

(de auto wordt geconcentreerd gevolgd)

Dat het wisselen van rijders een hachelijk gebeuren is, dat spreekt voor zich, 

Marc heeft bij het bouwen van de paden om het circuit minder rekening gehouden met de rijders met vettere spieren, 

die meer ruimte in beslag nemen. 

De race rijden we met de Abarths van Marc Abarth, 

(Fredzilla)

deze auto's rijden zeer fijn en zijn ook zeer aan elkaar gewaagd. 

De einduitslag laat dat ook goed zien, 

na 1 uur zijn de teams Marc Abarth/Frank103 en Kim/Dougal in dezelfde ronde geëindigd, 

met een kleine voorsprong voor team MA/F103. 

("Gehaktballen uit de pan", Marc moet de schriftelijke cursus "Bitterballen uit de oven" nog volgen en ook de schoonzus van Marc Abarth is nog niet bij dit moeilijke onderwerp aanbeland in haar cursus voor keukenprinsen of -prinsessen)

Het team van Igor Ikke en Fred heeft maar 5 ronden minder gereden. 

(Smaakvolle beelden langs het circuit)

De gemiddelde rondetijden en snelste ronde, het lag zeer dicht bij elkaar. 

De tweede race is weer individueel en 'eruit is eruit'. 

We rijden met de slot-it Ferrari 312, 

een stabiele snelle auto. 

Deze race wordt overtuigend gewonnen door Marc Abarth, 

die vooral netjes in de baan blijft waar anderen regelmatig de vangrails testen. 

De derde en laatste race is met vrije keuze van auto, ik kies deze keer weer voor de Huracan, misschien niet de snelste auto, maar zeker de fraaiste! 

Deze race wordt gewonnen door Marc (Kim), waarbij de snelste ronde een bonuspunt oplevert. 

Veel te snel is de gezellige raceavond weer voorbij. 

Dat de verbeterde rondeteller een groot succes is, dat is duidelijk merkbaar, een volgende raceavond staat al weer op de kalender. 

Hachelijk?