(Fort Sint Pieter)
bij de Enci (Eerste Nederlandse Cement Industrie) mergelgroeve in Maastricht.
(Kruiselbessen vlaai)
Het is nu een terrein van Natuurmonumenten en de groeve zelf is niet helemaal vrij toegankelijk.
(Het dal van de Oehoe)
De pv had gelukkig een gids geregeld zodat we wel een uitgebreide rondleiding door de groeve kregen.
(De gesloten cementfabriek, op d achtergrond is de Maas te zien)
Zo'n gids die probleemloos 2 uur vult met verhalen over de groeve,
waar je zelf misschien alleen je verbaast over het heldere water en de harde stenen waar je op loopt.
De gids weet onder andere te vertellen dat de Romeinen hier al mergelstenen groeven om gebouwen van te maken,
(De enge open trap met 215 treden)
dat bleef men daarna doen tot men mergel ging gebruiken als bestanddeel van cement.
De afgraving is iets van 135 hectare groot
en ligt onder het peil van de Maas, die er vlak langs stroomt.
Er wordt dus voortdurend water uit de groeve gepompt om te voorkomen dat die vol loopt.
(Mergel)
Men was in 2018 klaar met graven, of ze bereikten de Maas,
of Maastricht, een volgend dal en een dal waarin een oehoe woont.
Dieper graven kon ook niet in verband met de diepere lagen die volgens de kenners graag naar boven willen,
Het was een leuke en interessante wandeling,
maar ik was inmiddels wel toe aan een eenvoudige doch voedzame lunch!
Na de lunch mocht je vrij wandelen door het natuurgebied,
dat hebben we dan ook gedaan!
Einde van de middag was er een korte borrel met een gezonde alcoholvrij drankje en een vega bitterbal.
Via het fort op de Sint Pietersberg zijn we terug naar de auto gewandeld,
(Hoofdingang Enci)
een leuke wandeling zat er weer op!
Aan de vele foto's is vast te zien dat ik het naar mijn zin heb gehad,
een volgende keer ga ik weer mee.
Hachelijk?